25 april 2012 Calhoun O’Cockaigne geregistreerd in Engels Stud Book

Afgelopen week kreeg ik een certificaat toegestuurd van The Kennel Club in Engeland met een begeleidend schrijven dat ze Calhoun hebben opgenomen in hun Studbook! Dit naar aanleiding van zijn behaalde resultaat op Crufts. Ik denk dat het de eerste Nederlandse Deerhound in Nederlands eigendom is die dit bereikt. Calhoun’s broer, Cscarf, staat er natuurlijk ook in maar die is in Engels bezit.

Ik wordt steeds trotser op mijn ventje.

Nu maar hopen dat er een goede fokker het interessant vindt om hem te gebruiken, ik zou het erg leuk vinden om een pupje van hem te hebben.

12 april 2012  Hoope

Cheytah O’Cockaigne wint Best Of Breed te Hoope.

Traditie getrouw, sinds 1998, gaan we met de Paasdagen naar Hoope (Duitsland). De combinatie van show en coursing vinden wij nou eenmaal het toppunt van bezig zijn met de hounds. Het is altijd erg gezellig daar en het weer kan verschillen van sneeuwstormen en -20 tot in je T-shirtje in het zonnetje zitten. Helaas hadden wij besloten vanwege het slechte coursinggedrag van onze Calhoun om dit jaar niet naar Hoope af te reizen. Natuurlijk had ik daar al gauw spijt van. Ook Sonja had Cheytah en Silva afgemeld voor de coursing maar zou wel naar de show gaan. Deze vond plaats op Goede Vrijdag, 6 april. Er waren 25 Deerhounds, 6 reuen en 19 teven, aangemeld voor de Duitse keurmeester Gunther von Lehn. Gelukkig keurde deze keurmeester wat strenger dan doorgaands en kregen 11 hounds een Uitmuntend, de rest Zeer Goed wat eigenlijk voor een aantal nog veel te hoog is. Hierover binnenkort meer.

Cheytah was in de Gebruikshondenklas gemeld en won deze. Even later werd ze Beste teef en hierna Beste van het ras. In de eindkeuring werd ze geselecteerd tot bij de laatste vijf. Sonja was in ieder geval niet voor niets naar Hoope afgereisd!

27 maart 2012   Babenhausen

 Babenhausen 25 maart 2012

Op vrijdag 23 maart vertrekken we richting Babenhausen (Duitsland). Het is de eerste coursing van dit jaar en gelijk maar een DWZRV-Sieger coursing. We zijn zeer benieuwd wat Calhoun na de lange winterpauze gaat doen; start hij weer vol enthousiasme of laat hij het weer afweten? Het weer is schitterend, volop zon met een temperatuur van rond de 20 graden. Helaas word ik gepest door een griepje en kan hierdoor niet echt genieten van de prachtige omgeving met z’n vele wandelmogelijkheden. Oma Amy is natuurlijk ook van de partij en geniet weer volop van het uitje. Ze legt ettelijke kilometers af per dag en vindt het weer heerlijk om iedereen en alles te begroeten en te besnuffelen.

Zoals verwacht is Caintha vanaf de eerste ochtend al aan het piepen en hoe vaak we het haar ook zeggen dat ze niet mag lopen, ze blijft het doen. Vooral zondagochtend, als de Deerhounds aan de beurt zijn, heeft ze het moeilijk.

Op zondag lopen dus de Deerhounds. Er zijn er 18 gemeld en 16 aanwezig waarvan 2 reuen: Cunamara’s Miles van Eva Petzold en Calhoun. Ze lopen in de derde course. Calhoun toont zich zoals gewoonlijk zeer enthousiast maar als ik hem los laat bij de start loopt hij de eerste 50 meter zeer twijfelachtig. Daarna geeft hij gas en loopt fantastisch, Miles heeft het nakijken. Vervolgens loopt Cheytah met Delightfuldelusion. Deze teef is niet bepaald vriendelijk bij de opvang dus wij besluiten dat ik Cheytah start en dat Sonja alvast bij de opvang gaat staan. Cheytah loopt een fantastische course. Door het afsnijden van Delightfuldelusion is deze als eerste bij de opvang en schiet ze voorbij het haas. Gerd Zekert loopt achter haar aan, niet meer omkijkend naar wat Cheytah doet. Die komt met volle vaart aangestormd, kan niet op tijd remmen en ramt Gerd in zijn knieholtes. Gerd kan zich nog net staande houden! Als één na laatste gaat Silva van start, ze loopt een keurige course.

Na de eerste omloop staat Cheytah op een gedeelde vierde, Calhoun op een vijfde en Silva op een negende plaats. Als Calhoun ’s middags weer start heeft het tenminste nog zin om door te gaan voor de DWZRV-Sieger titel, als hij niet start hoeven we ook niet naar Hoope te rijden waar de DWZRV-Sieger show plaats vindt.

Voordat de tweede omloop voor de Deerhounds begint, laat Sonja haar meiden nog even een plas doen. Helaas blijkt dat Cheytah iets kreupel loopt, door de enorme harde grond heeft ze toch weer last van haar teen. Gelukkig wordt hij niet dik dus met een paar weken rust zal het wel weer gaan maar het is natuurlijk zonde, de titel kan ze wel vergeten. Silva zit in de eerste course maar houdt het voor gezien en blijft staan. Cheytah zou in de tweede course lopen dus gauw haal ik Caintha uit de caravan, ze mag als begeleidhound meedoen. Ik denk dat ik ze geen groter plezier kan doen maar …. als ik de sliplijn laat schieten blijft ze staan! Kennelijk heb ik te vaak gezegd dat ze niet mag lopen maar dit maakt het voor mij in de toekomst wel een stuk makkelijker.

Calhoun zit in de vijfde course dus ik heb nog net de tijd om hem warm te lopen/springen. Meer dan enthousiast sleurt hij me naar de start maar als ik hem los laat blijft ook hij staan. Hij springt wat heen en weer, kijkt vragend naar mij en als het haas weer terug komt zet hij een sprintje in. Zeer fanatiek stort hij zich bij de opvang op het haas maar zodra Ghualainn arriveert neemt hij netjes afstand! Zoals het hoort!!

Als we de certificaten in ontvangst nemen, blijkt dat Calhoun geen “afwijzing voor de dag” heeft gekregen maar een minimaal aantal punten voor zijn toch wel constant getoonde interesse.

Dit was dus weer een zeer teleurstellende coursing en ik denk dat we nu toch echt moeten proberen om Calhoun weer aan het lopen te krijgen anders kan ik wel geraniums gaan kopen om er achter te gaan zitten.

  14 maart 2012   Crufts

Uiterst succesvolle Crufts voor O’Cockaigne!!!

Op vrijdag 9 maart vertrekken Sonja Hansen en ik samen met Calhoun en Cheytah O’Cockaigne richting Birmingham. We logeren net als voorgaande keren bij Betina Adams in haar stacaravan. Betina is de eigenaresse van Cscarf, de broer van Calhoun en Cheytah. De zaterdag besteden we aan het klaarmaken van de hounds voor Crufts, wat foto’s nemen, een goede wandeling en lekker relaxen.

Zondagochtend vroeg uit de veren, hounds verzorgen en snel richting Birmingham. Voordat de Deerhounds aan de beurt zijn worden er Finse Spitsen in dezelfde ring gekeurd. Dit geeft ons mooi de tijd om nog even met die en gene te praten en ons goed voor te bereiden. Cscarf en Calhoun zijn beiden in de Open Dog gemeld met een entry van 11. Het is een sterke klas met verschillende Engelse Kampioenen erin. Vooraf hadden we besloten dat Sonja Cscarf zou voorbrengen, haar beenlengte past beter bij de snelheid die Cscarf ontwikkelt en zodoende konden zowel Betina als ik van Cscarf genieten terwijl hij zijn fantastische gangwerk toonde.

Al gauw zien we dat de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald wel gescharmeerd is van Cscarf en Calhoun maar dat zegt nog niets. Na nogmaals te hebben gelopen gaat ze tot plaatsing over en pakt als nummer één Cscarf!

Ik kan wel een gat in de lucht springen maar mijn vreugde kent geen grenzen als ze daarna mijn Calhoun als tweede aanwijst!

Twee Nederlandse Deerhounds, twee O’Cockaigne broertjes, als eerste twee geplaatst, wie had dat gedacht!

Maar we zijn er nog niet, Cscarf moet natuurlijk terug komen voor beste reu, waarvan er 50 gemeld en aanwezig zijn! Na vele rondjes lopen kan Mrs. MacDonald er toch niet omheen, ze maakt Cscarf Beste Reu en hiermee wint hij het CC!!

Dit is zijn tweede, een derde voor zijn Engels Kampioenschap, zal niet zo moeilijk meer zijn.

Cheytah is eveneens in de Open Class gemeld. Hierin staan 9 teven waarvan 7 Engels Kampioen! Een zeer sterke klas dus. Cheytah laat zich goed door mij showen en ik zie dat Mrs. MacDonald regelmatig naar haar kijkt. Hopelijk worden we geplaatst!

En ja hoor, wij mogen naar de derde plaats! Wat ben ik hier blij mee!!

Beste teef wordt Ch.Drawing Down The Moon to Cusidh van Claire en Elise Cartmell. Deze teef was vorig jaar BOB!

De verkiezing van BOB is daarom ook zeer spannend en boven onze verwachting wordt uiteindelijk onze Cscarf als Beste van het ras aan gewezen!

Tot zover wij weten is tot op heden nog nooit een continentale Deerhound Beste Deerhound op Crufts geworden en dat maakt het extra speciaal!

Betina showt Cscarf in de erering. Vanuit deze enorme Hound Group wordt hij wel geselecteerd bij de laatste 10 maar dan houdt het sprookje op.

Als op een wolk rijden we terug naar Pershore alwaar de Champagne voor “je weet maar nooit” al stiekem koud stond maar zo’n enorm succes hadden we echt nóóit verwacht!!!

Een enorme DANKUWEL voor de keurmeester Mrs. E.A. MacDonald voor haar oprechte keuring en Marc Goetstouwers voor de prachtige foto’s.

Na zo’n lange en emotionele dag is het volgens Calhoun goed rusten op een echt bed!

 5 Januari 2012              Oma Amy

          Hoera!!!

Vandaag, 5 januari 2012, is Oma Amy, Edle Emmy vom Welzerberg, twaalf en een half jaar geworden!

Ze is nog in zeer goede gezondheid en geestelijk is er ook niks mis met haar. Ze weet precies wat ze wil en zoals het altijd is gegaan met haar; haar wil is wet. Zodra Simon ’s morgens opstaat staat Amy ook op om zijn plekje op bed in te nemen. Heerlijk vindt ze dat en het kost me altijd minstens 10 minuten om haar weer van bed af te krijgen. Het plakje kaas, dat ze ’s morgens bij ons ontbijt krijgt, hoef je echt niet te vergeten! En ben ik wat laat met het maken van hun avondmaal, Amy laat het wel merken!

Ze heeft periodes dat ze wat minder aktief is maar de laatste dagen loopt ze ’s morgens weer een heel rondje van meer dan twee kilometer mee en ook ’s avonds wandelen we een klein stukje. Loopt ze aan de riem en heeft ze geen zin, dan blijft ze als een ezel staan en verzet geen poot meer. Om haar te bewegen moet je haar dan duwen! Loopt ze los en heeft ze geen zin dan draait ze gewoon om en loopt terug. Maar als mevrouw wel zin heeft bepaalt zij de route en kan het wel eens gebeuren dat je een dik half uur onderweg bent of dat je haar ineens kwijt bent omdat ze door een gat in een heg of een openstaand hek verdwenen is. Ze is nog net zo nieuwsgierig als toen ze twee was!                             

Wij hopen nog lang van haar te mogen genieten!