o'cockaigne

Hünstetten en nog meer.

Op donderdag vertrokken we richting de renbaan van Hünstetten daar we het wel lekker vonden om vrijdag een luie dag te hebben. Je kan bij Hünstetten heerlijk wandelen, de renbaan ligt in een zeer bosrijke omgeving waar je iedere dag een andere route kan lopen. Zalig!

Simon was uitgenodigd om twee dagen te komen jureren maar toen op vrijdagmiddag er begonnen werd met het parcours op te bouwen werd Simon al gauw gevraagd om te komen helpen. Hierdoor kwam er uiteindelijk een heel leuk parcours te liggen waarbij de hounds alles konden tonen wat de jury moest beoordelen. In totaal waren er 159 windhonden gemeld waarvan 64 op zaterdag liepen en dus 95 op zondag. Dit kwam doordat er op de zaterdag een aantal andere belangrijke windhonden evenementen in Duitsland waren, zoals de Whippet Jahresausstellung die in eerste instantie op een andere datum zou zijn, wat natuurlijk nadelige gevolgen had voor de inschrijvingen. Het weer was prima, zelfs af en toe te warm als je net een steile helling in het bos aan het beklimmen was.

Voor zondag waren er 6 Deerhounds gemeld. Ook mijn Calhoun. De weken hiervoor hebben we thuis met hem het starten getraind, dit ging iedere keer uitstekend, hij was niet te houden! Dit natuurlijk wel dankzij iets heel aantrekkelijks in het haas. Enfin, hij zat in de tweede course samen met Birog of Redbrook. Vol verwachting liepen we richting start. Zoals gewoonlijk toonde hij zich zeer enthousiast en sleurde mij naar de start.  Toen het startsein gegeven werd liep hij 10 meter, stond toen stil en twijfelde even maar toen ik zei “LOPEN”  ging hij er vandoor. Echt denderend vonden we hem niet lopen en hij belandde dan ook op de laatste plaats met 44 punten.

Voor de tweede omloop was hij ingedeeld in de derde course met Islay’s Heather. Heather ging er vandoor en Calhoun bleef staan, sprong een beetje heen en weer en bleef wel het haas met z’n ogen volgen. Wat ik ook zei, hij bleef in mijn buurt. Totdat het haas helemaal in de verste hoek achter een klos bleef hangen. Dit vond Calhoun toch wel erg spannend en zette het op een lopen. Ik zag mijn kans schoon en liep achter hem aan en zei tegen de eigenaresse van Heather dat ze ook mee moest lopen. Intussen had iemand het haas opgepakt en nam het mee terug richting ons voor een herstart. De jury zag ik al met elkaar overleggen en ik had sterk het gevoel dat ze Calhoun een ND oftewel “afwijzing voor de dag” zouden geven, en terecht. Ik riep Calhoun bij me en met veel tegenzin kwam hij, de man met het haas was toch wel erg interessant. Enfin, ik deed net alsof ik gek was en plaatste Calhoun naast Heather voor de herstart. Het startsein werd gegeven en … ja hoor Calhoun vloog er vandoor! Bij de prijsuitreiking werd hij toch nog als zesde geplaatst, wat een mazzel die herstart! Maar de zorgen om Calhoun’s startproblemen waren er nog steeds en met Landstuhl, de volgende week, in het vooruitzicht maakte het mij niet echt vrolijk. Maar ik had nog één troef; voor woensdag 2 mei had ik een afspraak met Cwillyaigne en Calhoun bij de Holistische Praktijk voor dieren “Den Hoek”. Hier besprak ik het startprobleem met Tomas. Tevens vertelde ik hem dat Calhoun wel erg heftig/emotioneel kan reageren en overgevoelig is voor allerlei prikkels. Uit het doormeten kwam naar voren dat onder andere de Bach Bloesemdruppeltjes tegen overspannenheid wel eens heel goed zouden kunnen helpen. Tomas stelde een leuke mix samen met daarin ook de Mimulus en nog een paar andere frequenties en nu maar afwachten of het werkt.

Met Cwillyaigne’s kaak gaat het overigens goed, alle ontsteking en pijn is weg. Nu maar hopen dat Dr. Janssens haar nog een keer wil opereren zodat haar kaak weer echt funktioneert. Ze heeft in Hünstetten solo coursing gelopen en na wat aanmoediging, want ze is nog steeds bang voor het haasje, liep ze weer als vanouds. Na afloop toonde ze zich erg blij, ze had er duidelijk van genoten.