o'cockaigne

Na de laatste update in januari hebben we best wel weer het één en ander meegemaakt. Om te beginnen had Charlaigne een uitnodiging voor de Hond van het Jaar Show gekregen dus togen op 24 februarie bepakt en bezakt naar Dordrecht om een rondje door de ring te rennen en vervolgens weer snel naar huis te gaan. Geen succes.

Op 8 maart vertrokken Charlaigne en ik richting Birmingham.

Daar ik niet al te gehaast heen en weer wilde rijden, hadden we een Inn geboekt in Whitney, Bird in Hand. Na ons geïnstalleerd te hebben, zijn we eerst een lekker stuk gaan lopen en zijn vervolgens de uiterst sfeervolle pub in gedoken voor een heerlijke pint Bitter en een zalig maal.

De volgende ochtend werden we tijdens de ochtendwandeling, toen we de bocht om kwamen, verrast door een damhert. In eerste instantie keken het hert en Charlaigne elkaar verbaast aan om vervolgens te reageren; het hert rende voor ons uit maar stopte iedere keer om achterom te kijken. Hier werd Charlaigne alleen maar gekker van en ik kon haar ternauwernood houden. Vandaar ook de slechte foto! De rest van de wandeling was niet bepaald relaxed.

Na het ontbijt zijn we op ons gemak vertrokken. Onderweg hebben we nog een mooie wandeling gemaakt in een zeer baggerig losloopgebiedje en een natuurtuin en zijn we vervolgens via een prachtige route binnendoor naar Birmingham gereden.

Zondag Crufts dag. Onze keurmeester was Bryan Doak van de Rosslyn Deerhounds. Hij zocht duidelijk naar het zwaardere type Deerhound maar vond Charlaigne toch goed genoeg voor een vijfde plaats van de 11 aanwezige teven in de Open Class. Niet al te slecht.

Maandagochtend vroeg weer vertrokken naar huis maar al met al waren we dik 10 uur onderweg voor we thuis waren. De volgende trip doen we dat toch maar anders.

Op 28 maart kwam Sonja voor een paar dagen bij ons om vervolgens mee te gaan naar de Deerhound Jahresausstellung in Keulen. Als keurmeester hadden we Brit Schöne-Brodwall uit Noorwegen. Er waren in totaal 51 Deerhounds gemeld waarvan maar 15 reuen! Ik had Cytaugh in de veteranen klas gemeld en van de 5 oude dames werd zij derde. Charlaigne stond in de gebruikshondenklas en werd achter een hond geplaatst die ik zelf niet zou willen hebben. Er werd op z’n zachtst gezegd erg vreemd gekeurd.

18 April vertrokken Charlaigne en ik weer naar Engeland voor de jaarlijkse Breed Show die dit keer in Broughton werd gehouden. Het Forest Pines Hotel is een prachtige locatie met een gigantische golfbaan waar je prachtige wandelingen kan maken. Het enige probleem is dat het er stikt van de eekhoorns die mensen gewend zijn en dus gewoon blijven zitten als je ze benadert. Ook hupte er een groot haas rond wat natuurlijk helemaal een uitdaging was!

Op de vrijdag voorafgaand de eigenlijke Breed Show was de eerste Deerhound Championship Show georganiseerd. Er waren 58 Deerhounds gemeld voor keurmeester Miss Mary Ann Stuart van de Ollandsheart kennel. Charlaigne werd vijfde in Open Bitch. Beste reu en BIS werd Fritzens the Muthaiga Club van Björn Fritz en Klaus Krüger, voorgebracht door Hector Heathcote, en beste teef werd Packway Smackfarthing van Vanessa Lucas.

Op zaterdag hadden we Clare Drew als keurmeester. Zij is opgegroeid tussen de Lealla Deerhounds van haar ouders Tony en Mary Churchill. In totaal waren er 77 Deerhounds gemeld waarvan 24 reuen en 53 teven. Charlaigne werd derde in haar klas. Beste Reu en BIS werd Ormanstar Dark Shadow van Sam Taylor en Beste Teef werd wederom Packway Smackfarthing van Vanessa Lucas.

Na de Champion Parade, die helaas niet meer dat heeft wat het vroeger zo mooi maakte, een echte doedelzakspeler, keurde op zondag Sue Spring-Arnold de verschillende Special Classes. Charlaigne was gemeld in Special Coursing/Lure Chasing en werd hier derde, in de Special Bred By Exhibitor werd ze niet geplaatst.

Mijn dank aan Mark Cannon voor de mooie foto’s!

Na een leuk en gezellig weekend vertrokken we maandag weer richting Folkestone. Maar deze keer hadden we nabij Maidstone een kamer geboekt in “The Black Horse”. Het leek wel een klein vakantie oord en de appartementjes lagen verspreid over het glooiende terrein. Een heerlijke ruime kamer met alles erop en eraan en mooi schoon. De pub was enorm gezellig en toen ik er aan kwam, helemaal afgeladen. Na een heerlijke wandeling in de prachtige omgeving, ging ik terug en was het gelukkig wat rustiger zodat ik met Charlaigne kon genieten van een ontzettend lekker diner. Echt een aanrader deze Inn.

Dit jaar waren we wederom gevraagd om de coursing in Tüttleben te verzorgen. Daar tevens de Saluki Jahresausstellung werd gehouden, waren er veel windhonden gemeld en was de coursing over twee dagen verdeeld. We vertrokken op 15 mei om met één overnachting de 16de aan te komen in Tüttleben zodat de mannen de gehele vrijdag de tijd hadden om een mooi parcour uit te leggen.

Op 29 juli 2012 hebben Sonja en ik, Nimloth Brandir en zijn zus Bernice opgehaald bij Jill en Toby Smith in Engeland en een paar dagen later gingen we weer op pad richting oost Duitsland. Het was Brandir’s eerste uitstapje naar Tüttleben! Nu vierde hij hier op de vrijdag zijn 12de verjaardag!!!

Nimloth Brandir, als pupje met zusje Bernice, en 12 jaar oud!

Cranston, Crumbaugh en Charlaigne waren nog nooit in Tüttleben geweest en vonden het wel erg interessant toen de mannen het coursingparcour aan de overkant van de straat aan het uitleggen waren.

Op zaterdag hadden we de CAC show waar Charlaigne wel het CAC kreeg maar niet goed genoeg was voor BOB daar ze iets stijf liep. Op zondag mocht het jonge spul dan eindelijk coursen. Charlaigne was ingedeeld met Alyesha Under Sharp Hill van Gabriela Klenk. Op de één of andere manier maakte ze een misstap waardoor ze een behoorlijke buiteling maakte. Ze herstelde redelijk snel en zette de achtervolging weer in.

Crumbaugh was ingedeeld met Islay’s Quarterback Jim. Toen na een paar honderd meter het haas door technische storing stil kwam te liggen, en Crumbaugh (onder wit) als tweede bij het haas kwam, bedacht Jim zich niet lang alvorens zich op Crumbaugh te storten met als gevolg een heftige vechtpartij.

Op onderstaande link is duidelijk de verbaasde reactie van Crumbaugh te zien maar hij laat zich niet op zijn kop zitten en gaat in de tegen aanval. Hopelijk heeft dit geen nare gevolgen voor Crumbaugh.

https://photos.google.com/share/AF1QipMb-KVNNn6vfEKeF3XwTRbreWsgXFpgyanSE9UhCu0UQ8dMXNC-N6uQmCuIprh_cA/photo/AF1QipOtcKMMe4Hgx50___wZ8Ciztfgo30XEkckusVcE?key=bWtaMmFQTW5Hc1g5V1BPTTBpYndHRkkzTGlJM293

Op 26 mei hadden we een showtje in Wieze alwaar Charlaigne haar laatst benodigde CAC voor het Belgische Kampioenschap behaalde onder keurmeester Doris Getzinger en Beste Gebruikshond werd onder Johan Wulteputte.

 

Twee weken later op de buitenshow in Geldrop werd ze wederom BOB en tweede in de groep dankzij André van den Broek.

 

En dan is er nog slecht nieuws en goed nieuws.

Op 21 juni is er bij Brandir een echo gemaakt om te kijken waarom hij niet meer wilde eten en zich misselijk voelde. Het bleek dat er uitzaaiingen in zijn lever zijn van zeer waarschijnlijk een Hemangiosarcoom. Ook zijn milt is vergroot.

Tot nu toe gaat alles nog prima, hij eet goed en wandelt nog iedere wandeling mee maar wij hebben nog maar een paar weken om van hem te genieten en het zo prettig mogelijk voor hem te houden.

Het goede nieuws is dat we hopen op een nestje van Charlaigne. Als alles goed mag gaan verwachten we de pupjes rond half november (hopelijk niet weer een elftal). Duimen maar!!