Nog een klein weekje!

 

Het wordt spannend! De werpkist staat klaar en Cytaugh heeft ‘m goedgekeurd maar er lang in blijven liggen doet ze nog niet. Haar buik groeit goed, ze wordt met de dag dikker en je kan de pupjes voelen bewegen. Ze eet vaker kleinere porties en graag iedere keer iets anders.

 

 

 

 

 

Graag wandelen wil ze niet meer en ze sjokt maar een beetje achter je aan. Wat ze wel graag doet is ’s avonds de tuin in duiken en ergens onder een struik of den een gat graven. Dat staan we maar niet toe!

 

 

 

 

Intussen groeit Cranston goed door. Het is een hele vrolijke pup met een heerlijk karakter. Hij begint al een hele vent te worden en ook in het spel met Cearrean gaat het steeds harder. Het zijn intens dikke vrienden en kunnen samen uren lekker buiten spelen en rondscharrelen.

 

Met Cearrean gaat het inmiddels gelukkig een stuk beter. Na een hele slechte periode, waarin hij regelmatig uitviel naar zijn huisgenoten, heb ik hulp gezocht bij een natuurgeneeskundige. Zij ontdekte verschillende blokkades in zijn ruggenwervel en het bleek dat hij een enorm trauma heeft van zijn geboorte en de eerste weken erna. Nou, dat kan goed kloppen! Na verschillende acupunctuur en osteopathie behandelingen zijn we nu bij een gedragstherapeut beland die ons leert om doormiddel van oefeningen ervoor te zorgen dat Cearrean zich wat meer ontspant en wat rustiger in zijn hoofd wordt. Intussen wordt hij regelmatig onder de loep genomen door de natuurgeneeskundige zodat we tijdig kunnen bijsturen. Al met al zien we duidelijk verbetering en ben ik blij dat ik deze stap genomen heb.

 

 

 

Comments are closed.

Archieven