o'cockaigne

Vandaag heeft Cearrean zijn Rabies enting gehad. Nu is hij helemaal klaar met dierenartsbezoekjes. Niet dat hij het vervelend vond, in tegendeel! Hij werd er iedere keer helemaal blij van als hij de dierenarts zag aankomen. Ook op de weegschaal en op de tafel is helemaal tof want wat hebben ze daar een lekkere koekjes! Hij wordt morgen 13 weekjes jong en weegt inmiddels 19 kilo, hij is zeer stevig, groeit nog steeds gelijkmatig de hoogte in en staat mooi recht op zijn pootjes. Qua karakter wordt hij al wat zachter, blaft minder en hij weet intussen dat hij niet in mijn handen mag bijten wat dan ook nagenoeg niet meer gebeurd.

Cytaugh en Brandir kunnen erg leuk met hem spelen. Meestal gaat Brandir als eerste na de ochtendmaaltijd met Cearrean buitenspelen en scharrelt een beetje met hem rond. Vervolgens wil hij weer naar binnen en gaat Cytaugh naar buiten om met Cearrean te spelen. Dit gaat super goed, ze doet best heel voorzichtig en daagt hem uit om haar te volgen als ze een race-stuip krijgt. Dit kan hij natuurlijk niet bijhouden en kort dan de route af. Gelukkig kijkt Cytaugh goed waar ze loopt en als ze elkaar tegenkomen springt ze over hem heen. Prachtig om te zien maar ik houd toch iedere keer mijn hart vast. Maar ja, Cearrean moet het toch allemaal leren, ook om moeder Cytaugh te ontwijken.

Ook Chidish begint wat meer met Cearrean te spelen maar hij moet wel de regels bepalen; als Cearrean te brutaal is wordt hij streng gecorrigeerd!

’s Avonds wil hij gezellig bij de baas op schoot. Er moet wel met een speeltje gespeeld worden want knuffelen dat doet hij niet meer.

Cearrean eet intussen alles; natuurlijk de normale prak van gemalen vlees met groenten en supplementen en daarnaast hele sprotjes, stukken kipkarkas, kippennekken, hele eendagskuikens en alles wat de pot schaft. Hij is absoluut geen moeilijke eter!