o'cockaigne

Na een spannende tijd heb ik op donderdag 15 november een echo laten maken bij Cytaugh en het was meteen raak! Er was duidelijk een mini wezentje te zien maar …. helaas kon de dierenarts er maar één vinden. De kans dat er nog een tweede ergens verstopt zit is maar erg klein. Dat is natuurlijk erg jammer.

Meestal zeggen we dat je beter geen pup dan één pup kan hebben omdat ten eerste de bevalling risicovoller is en ten tweede het niet leuk is voor de pup om alleen op te groeien maar in dit geval ben ik er toch wel erg blij mee want de vorige keren dat we het diep gevroren sperma van Argyll hebben gebruikt, is er nooit iets van geboren. Dus laten we maar hopen dat alles goed gaat en er een gezond klein O’Cockaignetje rond 20 december geboren wordt.

Daar het een gewoonte is om de ouderdieren samen op de foto te zetten, hiernaast Cytaugh en de container waar de acht rietjes diepvries sperma van Argyll in zaten.

Het inteelt coëfficiënt (i.c.) van deze combinatie bedraagt over 7 generaties 0,82% en over 10 generaties 5,07%. Het maximale aantal voorouders (m.a.v.) kan over 7 generaties 254 zijn en in dit geval is dat 204, dus er is een verlies van 50 hounds (19,7%). Over 10 generaties is het m.a.v. 2046 waarvan er maar 584 zijn gebruikt. Een verlies van 1462 hounds (71,5%)! Toch nog een schrikbarend aantal.

Cytaugh zelf heeft een i.c. van 0,93% (7 generaties) en 5,81% over 10 generaties met een verlies van 1500 hounds (73,3%).

Argyll heeft een i.c. van 7,37% over 7 generaties met een verlies van 52,4% en een i.c. van 17,78% over 10 generaties met een verlies van 89,9%!! Van het 2046 m.a.v. zijn er maar 206 gebruikt. Monarch of Ardkinglas komt bij hem bijvoorbeeld 98 keer voor! In Argyll’s tijd waren deze aantallen heel gewoon, er waren zelfs uitschieters met een i.c. van tegen de 30%!

Maar er lopen momenteel ook Deerhounds rond met een i.c. van 12,45% over 7 generaties en 16,83% over 10 generaties met een verlies van 86,3 %. Van de 2046 m.a.v. zijn er maar 281 gebruikt en je ziet hier dan ook dat bepaalde hounds meer dan 60 keer in de stamboom voorkomen en er maar 51 van de 281 slechts 1 keer gebruikt zijn.

Gelukkig hebben we nu de mogelijkheid om dit alles van te voren te bekijken dankzij ‘The Deerhound Breed Archive’ en zou dit laatste eigenlijk niet meer hoeven te gebeuren. Het is intussen toch wel bekend dat een grote variatie aan genen gezonder is dus zouden de fokkers er beter op moeten letten.

Cytaugh gedraagt zich intussen alsof ze dertig pupjes in haar buik heeft, ze slaapt veel, beweegt langzamer en wordt graag verwend. Hopelijk blijft alles goed gaan.