Deerhound Jahresausstellung en Pinkstercoursing te Tüttleben.
Op 19 mei jl. werd de Duitse Deerhound Jahresausstellung gehouden te Tüttleben. Doordat Simon al jaren de coursings verzorgt in Tüttleben, is deze club intussen onze ’thuisvereniging’ geworden. Voor ons dus extra leuk dat de JAS hier werd gehouden. Zoals gebruikelijk werd de show geopend met de inmars van de 80 gemelde Deerhounds. Onze keurmeester was Uli Peiler, een Ierse Wolfshondenfokker, geboren in Duitsland, die nu in Ierland woont. Uli keurde zeer streng, iets wat mij wel aanstaat. Van de 80 gemelde Deerhounds waren er 3 absent, 1 teruggetrokken (onze Brandir daar hij mank liep), 33 kregen een U, 21 een ZG, 4 een G, de veteranen werden zonder kwalificatie geplaatst en de jongsten kregen op één na een veel belovend. Opvallend was wel dat de reuen veel lager werden beoordeeld dan de teven.
Chidish en Brandir stonden met 7 andere reuen in de Kampioensklas maar we trokken Brandir terug omdat hij niet goed liep. Alleen de eerste drie kregen een U, ook Chidish die derde werd.
Cytaugh stond in de Gebruikshondenklas (5 gemeld, 1 absent) en won deze.
Vision stond in de Openklas en kreeg helaas een ZG.
Beste reu en BOB was Kilbourne Kaine to Oelmühle van Jürgen Rösner en beste teef Garamante of Bestmara van M. Kaes uit Frankrijk. Een stel prachtige hounds.
De dag erna was de Pinkstercoursing. Er waren 25 Deerhounds gemeld en 24 aanwezig. Vision was in de zesde course ingedeeld maar liet het afweten. Cytaugh liep in course 9 met Islay’s Hollyhock maar deze raakte halverwege geblesseerd. Na de eerste omloop stond Cytaugh op een gedeelde zevende plaats met 172 punten. In de tweede omloop liep ze met Islay’s Hyra. Hyra kreeg 175 punten en Cytaugh 184. Hiermee kwam Cytaugh uiteindelijk op een vijfde plaats. En bij de prijsuitreiking, wat altijd een heel feest is in Tüttleben, bleek dat Cytaugh de prijs voor Schoonheid en Prestatie had gewonnen!!!
Wat was ik trots op haar! Na een jaar met veel angst en zorg om haar voet, blijkt nu dan toch dat al die moeite niet voor niets was.
Voor de achtste keer nam ik de “of the Scottish Highlands” Wanderpreis voor de beste gebruikshound mee naar huis en de sinds vorig jaar, voor de Deerhound met het hoogste punten aantal voor Schönheit und Leistung, beschikbaar gestelde Quodlibet Drambui Trophy.