o'cockaigne

Een beetje later dan gepland, toch nog een verslag van de Deerhound-JAS te Volkmarsen op 8 april en de Internationale Coursing op 9 april 2017.

Deerhound Jahresausstellung te Volkmarsen.

Op 8 april was de Deerhound Jahresausstellung te Volkmarsen. De keurmeester was Ken Aird, een ras echte Schot die vroeger ook veel aan coursing heeft gedaan, en wel achter het levende haas. Zijn kennelnaam was Shenval, Brocade was één van zijn bekende Deerhounds. In totaal waren er 103 Deerhounds gemeld waarvan er 102 aanwezig waren.

Na de veteranen, baby’s, puppies, jeugd- en tussenklas, kwam de kampioensklas met 8 meldingen. Ook Brandir stond in deze klas. Wij stonden als laatsten en Brandir had er wederom niet veel zin in. Toen wij aan de beurt waren toonde Brandir zich niet van zijn beste kant en op het moment dat ik verwachtte dat ik moest lopen met hem, werd ik weer naar mijn plaats gestuurd. Alleen maar voordelig want Brandir vindt dat rondje lopen ook al te veel moeite. Ik verwachtte dan ook absoluut helemaal niets en stond te overwegen om de ring maar gewoon uit te lopen, wat natuurlijk niet kan, toen Mr. Aird opeens naar ons wees en ons naar de eerste plaats stuurde! Ik was verbijsterd en wist niet zo goed wat ik hier nou van moest denken. Maar ja, het was natuurlijk wel leuk en Mr. Aird zag duidelijk wel Brandir’s kwaliteiten (hij heeft ze echt wel).

Hierna waren er twee honden in de Gebruikshondenklas en vervolgens een grote openklas, 12 stuks, waar Chidish in stond. Chidish toonde zich goed en werd tot mijn vreugde als eerste geplaatst!

Het bleek dat Mr. Aird duidelijk voorkeur voor een bepaald, o.a. het zwaardere type Deerhound had. Honden met een zwanehals, extreem lange poten, veel te steil, geen lendewelving, enorme hoge hakken en hoog gedragen krulstaarten werden direct met een ZG afgestraft. Dit betrof de twee honden uit de gebruikshondenklas maar ook de gehele tussenklas kreeg een ZG. Hierdoor kwam Chidish automatisch in aanmerking voor het CAC en moest hij tegen zijn vader strijden voor de titel Jahressieger. Dit werd Chidish! Vorig jaar nog Jahres Jugendsieger, nu de ‘volwassen’ titel.

Hierna moest hij het nog opnemen tegen de beste uit de jeugdklas en de beste veteraan voor Beste Reu en ook dit won hij!

Vervolgens waren de meiden aan de beurt. Sonja had haar knie flink verdraaid en kon niet lopen. Hierdoor had ze Connie gevraagd of die Vision wilde showen in de jeugdklas, 10 stuks. Dit was helaas niet zo’n succes, Connie moest een beetje strijden met Vision en Vision wilde zich niet tonen. Geen plaatsing dus maar wel een Uitmuntend. Cytaugh stond in de openklas met 17 andere teven. Ook zij kon met een Uitmuntend maar geen plaatsing de ring verlaten.

Na de tevenkeuring, moest Chidish het opnemen tegen Kilbourne Oh Sweet Lorraine, die Beste Teef was geworden, en Mr. Aird was toch wel dusdanig onder de indruk van Chidish dat hij deze als Beste van het Ras aanwees! Dit had ik nooit verwacht daar Lorraine een hele mooie teef is.

Aan het eind van de dag werd Chidish ook nog eens Best in Show onder keurmeester Guido Schäfer. Wat een dag! Natuurlijk lieten we ons na afloop de sekt goed smaken!

De volgende dag was de coursing. Ik had zowel Chidish als Cytaugh gemeld en hoopte dat na al die maanden van rust, Cytaugh’s teen heel zou blijven. Ik had beide voetjes ingetaped als ondersteuning maar helaas bleek na de eerste omloop dat het niet voldoende was geweest en bleek dat de teen uit de kom was geschoten. Geen tweede omloop meer voor Cytaugh. Later zag ik dat ze na de eerste omloop op een gedeelde derde plaats stond! Tevens was te zien dat ze voor conditie minder punten had gekregen. Dit was te verklaren – ze had halverwege haar teen uit de kom gelopen en dit was ook te zien geweest, ze liep de tweede helft van het parcours duidelijk minder dan de eerste helft.

Chidish liep in de eerste omloop met een eveneens tweejarige reu uit Tsjechië, Elvin Tiger Irater van Eva Vobornikova. Vooraf hebben we ze kennis laten maken met elkaar en dat ging goed. Ook de course was prima, ze waren goed aan elkaar gewaagd alhoewel Chidish al wel veel anticipeert en afsnijdt wat hem natuurlijk veel punten kost. Bij de opvang geen problemen, zoals het hoort.

Maar helaas was dat in de tweede omloop wel anders. Niet met Chidish maar Elvin, hij was met een niet zo vriendelijke hond ingedeeld. Vóór de courses viel deze reu al een andere reu aan in het pad waarop we aan het wachten waren, dat beloofde niet veel goeds. Chidish liep met een huisgenoot van deze reu en daar ik er niet honderd procent zeker van was hoe deze zich zou gedragen, vroeg ik of Sonja mee wou lopen naar de opvang. Dit bleek gelukkig een overbodige actie te zijn daar alles goed verliep. Elvin was direct na Chidish aan de beurt en niet alleen Sonja liep wederom mee om te helpen bij de opvang maar ook een vierde persoon. Het was dus al duidelijk wat er ging gebeuren. En ja hoor, zonder een seconde te twijfelen dook voornoemde hond boven op Elvin. De personen die zouden ‘vangen’ kregen geen kans om het te voorkomen en ook de eigenaresse van de boosdoener had geen schijn van kans. Een heftige knokpartij was het gevolg. En helaas waren de keurmeesters op zo’n afstand dat ze waarschijnlijk niet hebben kunnen zien wie er begon of ze waren niet goed op de hoogte van het nieuwe regelement want er volgde geen diskwalificatie.

Toen ik later de eigenaresse aansprak op het wangedrag van haar hond, ontkende ze dat het agressie was, vergeleek het met het gedrag dat Afghanen wel eens vertonen en als laatste zei ze dat dat toch normaal is voor reuen!!! Dit zegt wel alles over de kennis van het ras, de rasstandaard en hoe een Deerhound zich zou moeten gedragen. Ze beseft duidelijk niet dat ze door haar hond te laten lopen met anderen, niet alleen andere hounds kapot maakt en de sport beschadigd maar ook, omdat haar hond onder de rasnaam Deerhound loopt, dit ras een zeer slechte naam bezorgt.

Ik had een déjà vécu. De stress die we toen hadden, jaren geleden, betreffende agressieve reuen op het coursingveld is weer actueel. Gelukkig is het nu wel zo dat een agressieve hond, ook nadat het haasje stilligt, gediskwalificeerd moet worden. En ik hoop dat de keurmeesters dit ook daadwerkelijk gaan doen.

Chidish belandde op een zesde plaats van de zes aanwezige reuen maar wel met het reserve CACC en JAS Schönheit & Leistung!

Het was een weekend met hoogte- en dieptepunten en met zeer gemengde gevoelens; blijdschap, verdriet en boosheid reed ik maandag weer naar huis.